Uykuya terk edilmiş gecelerde
Sessizliği yararken fısıltılar
Duvarlar yabancı gözlerle bakar
Umutsuzluğa koşarken anılar
Biriktirilmiş ilkbaharlardayım
Bulutlardan çaldığım yağmur
Sokak lambasını ıslatırken
Sırılsıklam oluyor yüreğim
İnsanları kirletirken bunca çamur
Çocuklar gibi ağlamak istiyorum
Gecenin karanlığı sarılırken silahına
Kelepçelerden kurtarmak düşlerimi
Gece bir suçlu gibi parmaklıkta
Vurulurken karanlığa sıktığım kurşunlar
Hayallerim düş kırıklığında hala
Taşıyacak gücüm kalmamıştı artık
Umutlarımı bıraktığımda kollarıma
Tutundum şimdi kırık bir dala
Uykuya terk edilirken geceler
Bir çocuk uyumamıştı hala.

Eylül 2004