Vazgeçilecek o kadar çok şey varken
En son vazgeçilecek şeylerden geştim hep
Nedensiz cumleler kurdum kimi zaman
Cevabı bile olmayan
Sonra rüyalar karıştı gerçekliğe
Sadece rüyada görebileceğim şeyleri gördum
Sonra gerçeklik bir rüya oldu
Sende gördüğüm herşey kayboldu
Uyandım belki
Ya da hala uyuyorum
Bildiklerini unutmak gibi saniyelerle oynamak
Herşeyin farkına varana kadar devam eder
Sonra o cümleler belirir kafanda
Bakmışsın yaş 30 günlerden bir Pazar sabahı
Gözlerin hep uzaklarda
Ve aynı cümle belkide boş ağızlarda
Ah şimdiki kafam olsaydı
Uyanır mıydım hiç o rüyadan..uyanmazdım