Yağmurlar yapıyor şehre, her yer ıslanmış
Hüzünler sarıyor geceyi, herşey yıpranmış
Yapayalnızım koca şehirde, herkes ayrılmış
Bir ben kalmışım gecede, dostlarım firar etmiş

Gündüzü de aynı bu şehrin, kimse kalmamış
Ne sevdalar yaşanır olmuş, ne bir seven kalmış
Herkes kalbini kapatmış yalan aşklara, usanmış
Bir umut bekliyor çoğu, şehir yapayalnız kalmış

Hasretleri sinesine çekmiş bu şehir, her yer ıssız
Ne yolcu gelir, ne mendil sallanır olmuş geceler uykusuz
Yalan olmuş yaşananlar, maziye gömülmüş umutsuz
Umutların şehri yıkılmış, aç kalmış çoğu çaresiz

Herkes bir yerlere koşuyor bilinmez nereye
Dertler açıkta kalmış, hayaller ertelenmiş seneye
Ya kar yağarsa diyor çoğu, nasıl alınacak kömür sobaya
Hey koca şehir, nasıl yok oldun ışık yok mu geleceğe

Bir çocuk mendil satar sokakta, kardeşleri ekmek beklemekte
Okul yok mu sana dersin, dolar gözleri belli ki o da istemekte
Elleri nasırlaşmış çocuk yaşta, ekmek parasını düşünmekte
Babası olsaydı bu duruma düşmezdi, ömrü sokaklarda geçmekte

Feryat figan bir vapur kalkar iskeleden, kanatır bütün yaraları
Herkeste ağır bir düşünce, nasıl yapmalı da bitirmeli acıları
Boğaz manzarası kimin umrunda, bekler onları çocukları
Bir mucize arar denizde, seyreder umutsuzca yakamozları

Elinde gazetesi var yaşlı amcanın, açmış ilan sayfasını
İş arıyor belli, yıllarca çalışmış emekliliğinde gör halini
ޞapkasını indirmiş yüzüne, içiyor efkarından sigarasını
Simit mi satmalı diyor, düşünüyor bulamıyor çaresini

Bir kadın oturuyor köşede, kucağında minicik bebeği
Gözleri ağlamaktan şişmiş, kimbilir neydi çektiği
Bebeği öksürürken boğuluyor, bir iyileşseydi
Tek derdi çocuk değildi ama yaşamasıydı istediği

Son durağa gelir vapur, acı bir düdük indirir yolcularını
Yolunu şaşırır çoğu, karanlık içinde arar sevdiklerini
Ne bekleyeni vardır halbu ki, nerde bulsa heyecanlarını
Havada bir yemek kokusu var, zengini kaynatmıştır çorbasını

Yağmur yağar şehre, ıslanır bütün dünya ağlar gecede
Herşey güzel olsa bile, soğuk işler insanın içine
Acımasız geçer hayat, herkes için ayrı işkence
Mutlu insan bulunmaz bu koca şehirde