Behçet Necatigil’in Sevgili Anısına

Uzak ışıkları kentin
gecenin çağrısı
yollar karanlık ve
tuzak delik deşik.

Umutlar pusuymuş
aldandık yarının
çağrısına
o bir tepeye
vurup geçen günmüş.

Yarın geçer mi
gün gibi batıp art arda
geçmiş işte dün olmuş
yarın bir aldanış
umut gibi
pusuya yatmış.

Uzak ışıkların çağrısına aldanıp
düştük karanlık çukurlara
alıştırması sanki
olmayan yarınların.

Böyle görünüyor bu kez
kentin ülkenin dünyanın hali
bizim halimizi hiç sorma
umutlar birer pusuymuş.