Arkadaşlarıma

Umutlarımın beni sürüklediği ufuklar…
Gökkuşağınızla aydı umutlar!
Yarınsız umutlarımın taşıdığı yerlerde
Ufuksuz yarınlarıma ışık kalplerle
Birlikteyim şimdi, kaybolmuş tüm buudlar
Ağlardı bu tabloya sevincinden bulutlar…

Merhametine Rabbim sizi vesile kıldı
Mağfiret meltemleri bütün ruhumu sardı
Dilim tutuldu sanki, silindi tüm hafızam
Bu güzel insanları seviyor Yüce Mevlam.
Rızasına yönelik kardeşliği yaşarlar
En uzak ufuklara muhabbeti taşırlar.

Giysileri sabırdır, ziynetleriyse takva
Bilerek incitmezler hiçbir canlıyı asla.
Samimiyet onların her hareketinde saklı,
Hoşgörülü halleri birçok insandan farklı.
Barış ve kardeşliğin emsalsiz bezmindedir
Onların ruh dünyası nur dolu gözlerdendir.

Ankara – 2000