kemikle kefenlenmiş ruhum,
plastik damarlarımda dolaşırken,
alevden hapishanelerin,
rüyalarında küser gerçekler…
yokluğunda sığınırken,
yangınlı ormanlarıma,
sen ise
ruh denizimde tek ada…
bense,
ateşi sen sanan,
sessiz öten kanarya…
yalnızlık, loş duvarlarda,
bir fahişe kadar esir.
oynaşır her gece benimle.
doyar kanımda sensizliğime.
ve sen,
kaybolan gençliğimin en güzel anısı…
hayalet yoldaşı yalnızlığımın,
intiharımın ateşi,
dinmeyen acısı yüreğimin…
senin için işte,
koparıyorum,
göğüs kafesimden kalıntılarını.
bırakıyorum dalgalara,
bilmelisin ki,
seni özgür
bırakıyorum…
ve ben artık,
uçurumlarımı seviyorum…