Elerimde uçurum çiçekleri bir adım önümde ölüm.
Akılmada boş sayfalar düz bir çizgi hayata dair.
Nerede kaldı akşam rüzgarı çarpsın suratıma.
Ne hatırla beni ne de üzül hayatında olmayan adama.

Ellerinde uçurum çiçekleri bir adım önümde ölüm.
Arkadan baktım tüm hayata akan nehir misali beli belirsiz.
Ben kendimi unuttum yalnızlığımda kaderim ile yan yana.
Çölde yürümekmiş hayat başladığın gibi bitermiş.

Ellerimde uçurum çiçekleri bir adım önümde ölüm.
Aklım özgür ne yaptığımı hatırlarım ne sıradanları.
Yüzyıllardır baki bu topraklar bir rüzgardır sadece ömrüm.
Tek tek yürüdüm bu yollarda iz bırakmak mı yaşamak mı özüm.

Ellerimde uçurum çiçekleri bir adım önümde ölüm.