Umutlar tükendi, güller soldu, uçtu bülbüller
Yıldızlar söndü, karardı dünyam, küstü gönüller
Ayrılık badesin yudumladım yarin elinden
İçin kan revan sızlar, gözlerin yalan mı güler

Veremedim sana deste deste türlü çiçeği
Neyleyim ben aşamadım gözü dönmüş feleği
Kabul olur mu biçare aşıkların duası
Niçin gerçekleşmez acep sevenlerin dileği

Ateşsiz kalpte, kuru gözlerde bulunmaz hülya
Aşk umutsuz, kavuşmasız; elde kalan tek dua
Konduğum gönül bağından bir gün uçup gidersem
Mevla ne eylersen güzel eyle aşık kuluna

Sabır taşın bas kalbine, gel ağlama ey gönül
İstemem gayri Cennet hurisi verilse ödül
Güneş gibi hep parlasın, aşkıma el değmesin
Beklerim ben, yeter ki solmasın bahçemdeki gül

Ankara – 1977