Bir değil
İki değil
Üçtüler
…
Hayatlarının baharında…
ޞişelere düştüler

Hep sohbetler edip gülüştüler

Kamburlaştırdı belini bir
Kasıldı
Bu dünyayı var ya
Bu dünyayı
Ben döndürüyorum tokatlayarak

Kaldırdı kafası iki
Evet
Bak benim parmağımın üstünde dünya
Çekersem elimi düşer kırılır…

Ses yoktu üçten
O
Sızmıştı… zaten dünyadan gitmişti…
Ne haliniz varsa görün dercesine…

Çorum/Alaca – 29.07.2007