Uçamayan kuşlar çeşit çeşit,
Penguen, devekuşu,
Ey uçtum bilmiyorsan bu işi,
Neylesin kalem kağıt.

Uçtun kuş olamadın ey bedbaht,
ޞairlik sandığın kafiye ile olmaz,
Kafiye kalptedir, vuslat ile zuhuru raks eder ruhlar,
Ben sana öğretmedim ki divan-ı sanı,
Bende değil kabahat…

Ne Orhanı anlatmak lazım sana ne Canı, ne de Süreyyayı,
İşin gücün,
Failun failatun,
Oldu bizim uçtum şair,
Al eline sözlüğü, tak gözüne gözlüğü,
Uç ha uç, mana hikayedir.

“Armut ile ayıdan” anladım senin şairliğini
Horgörme bu garibin fakirliğini,
Naçizane armut bile olamadık dalda sallanan,
Armut kadar değerimiz yokmuş demek ki,
Kal-dık senin şiirlerinde viran…

Armut ile ayı şiirinden anladım ki mezunsun
Cinalinin mektebinden, puantörün hasısın,
Belli şiirsilerinin tıktıklanma şiddetinden,
Lakin sen anlarsın şiirin alasından,
Anladığın gibi meyvadan.

Ankara – 2006