Herkes şu yalan dünyanın geçici mutluluğunda
Acaba ölüm ne demek biliyorlar mı insanlar
Ya da etrafına dönüp bakıyorlar mı bir defa
Ağlayan ümitler de var yoksa gözükmüyor mu

Katılaşmış bir dünyanın eseri olduklarından
İnce ruhların dilinden bir türlü anlamazlar
Saf duyguların adını enayilik koymuşlar
Kötülüğe davet eden başka bir söz olur mu

Yalnız bir kişiye hatayı yüklemekte olmuyor
Bu kahrolası düzende hepimizin rolü var
Biraz sevgi, biraz dostluk, birazcıkta hoşgörü
Süzülseydi bakışlardan kötülük mü olurdu

Ben miyim ki, tek başıma bu dünyanın temelini
Değiştirecek bir güçle gece gündüz çalışayım
Olsa keşke olsa gücüm sihirli bir dokunuşla
Tutsak emelleri azad ederek şad olurdum