uymaz bir türlü hesabım;
tutturamam sevincin vaktini.
hep kıl payı kaçırırım
mutluluk trenini.
ne zaman ki
ayrılık olacak,
nedense herkesten önce
ben gelmişimdir perona.
beklerim, boynu bükük,
hasret trenini.
ve, hep tehirli gelir
o uğursuz heyula.
ağırdır yükü çünkü.
kimsecikler kaçırmaz,
kaçıramaz bu treni;
aynı benim gibi.

Ankara