Mayıstı;
Mutluluk akıyordu gökyüzünden,
Altında ıslanan insanlar hafif telaşlı
Yaz yağmuru, geçer, diyorlardı.
Ben oturmuş yağmura aldırmadan,
Seni düşünüyordum düşlerim ıslak
Bir de yeni doğmuş bebeklerin,
Zorla ağlatılmalarını.
Neredeydin?
Gittiğin yerlerde yağmur yağar mıydı?
Yağardı elbet ama,
Düşlerini ıslatmaya yeter miydi.
Bir sen, bir yağmur, bir bebek,
Dünyaya düştükten sonra
Kirli bir birikintiye ortak mı olacaktı?
Hayır! yağmasındı, dursundu,
Gitmeydi, döndü, kaldı.
Sonra yanıma bir kadın oturdu
Bende sıkıldım kalktım,
Amaçsızca yürüdüm,
Adamın biri saati sordu
“seni sen geçiyor ” dedim içimden
Ama saat on’ du.