bir tren istasyonundayım
dışarda kar yağıyor
kendimden geçiyorum
sanki yanındayım
yüreğim kan ağlıyor
bir tren istasyonundayım
dışarda kar yağıyor
tren gidiyor içim gidiyor
unutulmaktan korkuyorum
istemesemde unutulmaktayım
bir tren istasyonundayım
dışarda kar ve soğuk
tek kelimeyle ifade ediliyorum; yokluk
istasyonda kimse yok
sadece kar soğuk ve ben
üşümüyorum aklımda olunca sen
birden bir düdük tren geliyor
dalmışım sıçrayıp kalkıyorum
vakit doldu doğdum şehirden ayrılıyorum
geride kaldı anam babam yarim ve aklım
bir tren ki yer yok
her taraf tıklım tıklım
tren gider yol bitmez
tren gider yol bitmez
yanlızım sanki kalabalık içinde
ah ne vardı şimd olsaydım evimde
tren istasyonu yok artık
ama kar devam ediyor ve sadece SOОUK

Bakırköy İstasyonu – Kasım 2006