kimi geçiriyorsa aklım;
duruyor yüreğim sanki duracak gibi
hissedilen her temiz duygu kirletiyor
uzun uzun geceler;
şimdilerin ağrısız başında ne dertlerin vardır bilirim
bilemediklerimizde ne tuz buz yıkılmışlıklar yaşanmış gönlüne yaralardan kaleler yapılmış
çektiğin ıztıraptan aşk sancılarına kadar….
yakışığı yoktur bu ellerin katranına,
üzülen bağımsız seslerin ortasında ayın ışığında sebepsiz yazınların
sadece bir göz yaşına tutunup gidiyor
aklım;
zanneder misin ki aşkın cıkışı vardır hüzün dolu şehirlerin sevdikleri,
bir başka sevmeler var mı sanırsın ağlaşılan bir ağıtı duydukça
azı çoğu yalınlıktır /sadece akılları karıştıran aşk bize acıdır aşkın kanatan dikenleri çoktur…
aşkı yaşamak o kadar da zordur
seni yaşamaksa ümitsizlikten kurtuluşun adımıdır?
ya da değildir bırak karışık kalsın…