Sen düşerken mısralarımdan
toprağa kan düşer, bir mermi düşer mavzer yatağından
hıçkırarak yaş düşer
bir ananın puslu yanaklarından
ansızın bir gemi kalkar gider
Suphi’nin rüyalarından

Tavanlar gelir üstüme üstüme
ay vurdukça parıldar
düşümdeki hayalin
Eğer sen şahsan, damarsan,
damarımdaki kansan ulan kansan
ak ne olur
eğer sen durursan ta ki unutursan
ben ölürüm
musalla taşımda kalır
iki tarih arasındaki o TİRE de bütün güzelliğin.