Tılsım
benzemez figürlerin uyumunda
karanlık ve aydınlığın dansıdır bu

nisyan hücrelerinde açtırılan
sonsuzluk minelerinin
ölümsüz armağanıdır
gecenin renginde sevgiliye sunulan

siyahlar giyinmiş gelinin açmazında
demoklesin zülfikârı! sallanır
her inişte sevgi doğrar hak çıkmazında

sen, dönüşsüz yolun aksak yolcusu
yolunda ne iğreti duvarlar örülmüş
korkunun onulmaz labirentinde

bilinemezliklerin tılsımlı suyu
ne bedenler esirindi acaba’nda
ne çok döküldün kırmızıya boyanıp
bönlük yayıldı gündüzlerin ağarmasında

seni kör ışıklar büyüttü
ağın en güzel karadul beşiği