özlemin nehir gibi çağlar gözümde
kendimden geçerim her temmuz gecesinde
şiirler dolanır durur çevremde
bana seni fısıldar her temmuz gecesinde

eski günler hep aklıma gelir
seni hatırlarım gözlerim nemlenir
sanki tüm şarkılar sana seslenir
seni çağırırlar her temmuz gecesinde

aşkımızı mezara gömsem ne olur
hayalini yaksam kül etsem ne olur
beynimde hatıralar dönüp durur
yakarlar içimi her temmuz gecesinde

ilk önce bir merhaba bir temmuz gecesinde
sonra ölümden beter veda temmuzun yirmi yedisinde
giderken sanki yirmiyedi kurşun sıkıp gittin beynime
tüm yaşanmışlıkları yerlebir edercesine.