Uyuyordu herkes
Uyuyordu geceliksiz
Ulvî, hin
Uyuyordu evdeşim bile

ޞairliğim tuttu
Bir uçurum besteledim
Elinde gelincikler
Lebinde sonbahar

Girdabı sınadım
Huysuzlandı biraz
Kum doldu gözleri sonra inadın
Deryadan sığ, yakamozdan yalaz

Boşluğun akrep
Ve yelkovanla pekti biliyorum, arası
Biber sürdüm diline
Dile geldi o da zamansız

Çıplak ayaklarıyla kıyıda
Gezinen bir şehrengiz gibi
El ederken tavanarası
Artık benimdi
Elma sırası…