Kuşluk vakti taşradan atılan taş
Kırar şehirlerin kör camlarını
Ağıtlı ananın gözündeki yaş
Küskün kundaklara sarar yarını!

Ağlar eşiklerde körpe bir bakış
Kurşun, masalların bittiği yerdir
Karanfili kefenleyen kara-kış
Baba’nın attaya gittiği yerdir

Kar altında çiçek açmış bir tabut
Uçurumda çığlıklanan ses yetim
Bir sır gibi yüreğinde saklı tut
Sabır, sana ilk ve son vasiyetim!