Gözlerinde çapak saçların tarumar
Soğuk suyla yıkarken yüzünü
Sabahla uyanmış yeni umutlar
Yaşıyor yine hep aynı huzunu
Çaresiz çırpınan yaşlı ağaçlar
Bir türlü bitmiyor yaprak dökümü
Yerli yerinde duruyor aynalar
Sessiz sanki bekliyor ölümü.

Sanki daha şiddetli esiyor rüzgar
Silip götürüyor yüzündeki tebessümü
Hasmiyle(?) dallara duvarlara çarpar
Bulutlarla kaplanır mavi gökyüzü
Savrulur havada mazideki hatıralar
Zaman içinde açılan meselenin içyüzü
Rüzgarla dökülürken kuru yapraklar
Kaç defa yaşadım iklimi ve güzü…

Kanada – 11.07.2006
Kaynak: Zihni Ozselman