suskunluğum
konuşmayışım
isyan edişim,
o yer,
doğduğum yer.

bir köy,
ޞırnağın İdil ilçesine bağlı
altmış hanelik …. adında
içme suyu olmayan “susuz köy”

üç kilometre uzaktaki mezradan
köylüler tarafından kazılmış kuyulardan,
eşekler sırtında getirirdik suyu,
asla atılmayan yağ tenekelerinde
yazın sıcağında kırk derecede,
elektrik de yoktu yıl,
bin dokuz yüz seksen yedi de.
yıkanmak mı doya doya,
ancak kışın,
yağan yağmurun suyuyla.

suskunluğum
konuşmayışım
o yer,
doğduğum yer
ilk gençliğimin geçtiği yer
yani bir gece yarısı,
kovulduğumuz yer.

olsun!!
doyamadım köyüme
toprakları bereketsiz olsa da
atmamalıydılar yaka paça öyle

yıkandı toprakları,
dedemin, babamın, benim
yıllarca çektikleri bıyıklarımızın,
yerinden fışkıran kanımızla

suçsuzken de, haklıyken de,
dövüldük o köyde
hem toprak damlarında,
yatmaya doyamadık
toprakları yarı siyah,
yarı kırmızı,
taşları da öyle.

doğduğumuz yer ne de olsa
atmamalıydılar yaka paça öyle.

inanmıyorlardı bize beyler
nadasa bıraktığımız,
toprakları ekmek-
nasip olmasın ki,
düzeni bozacak,
ülkeyi bölecek,
onları üzecek!
hiç bir şey yapılmadı,
o köyde.

yakmamalıydınız evleri
atmamalıydınız gecenin bir vakti,
yaka paça bizi öyle.
yetmiyor muydu yıllarca işkenceyle,
terbiye ettiğiniz beyler.

suskunluğum
konuşmayışım
o yer,
doğduğum yer
ilk gençliğimin geçtiği yer
yani bir gece yarısı,
kovulduğumuz yer.

1993