Ateşiydi sevgilerin ayrılık
Yanardı pencerelerde yaz akşamları
Gördü o sevgileri bu sokaklar
Bu ağaç gövdeleri
Yine bir yaz akşamı Kızılayda
Gördü çiçekçiler, otobüs durakları
Aramızda gizli bir kıvılcım
Ateşiydi öykülerin
Uzandı Ankara’dan batıya doğru
Bir yol türküsüne döndü
Arada faytonlar
Çöl kahveleri
Sonra 96 yılında
Ve sınırında yoksulluğun
Gördü sakalları ağarmış yüzüm
Marekeş’in meydanları gördü
Ateşiydi özgürlüğün panayırlarda
Her gün başka serüven
Her gün başka bir sevda

Susuyorum artık
Çünkü söyledim bütün şarkılarımı
ޞimdi yalnız anılar
Kent ışıkları
Ve gittikçe daha uzak
Daha derin bir romanın son sayfaları

Temmuz 2003