Kaşların, sanki gerilmiş bir yay.
Yüzünde, hüzünlü sert çizgiler.
Duruşun, mağrur ve dik.
Hisleri donuk, suskun güzel.

Göz bebeklerin bir öfkeyi anlatır.
ޞiddet lafları boşalır dilinden.
Bu yırtıcı bakışların, neden ?
Kim bilir?
Kim için?
Ne için ?

Bir örümcek ağı örer geceler,
Senin bütün gizli hayallerine.
Ve suskun olursun gecelerde.
Beklersin güneşin doğuşunu.
Fakat yine de mutlu olamazsın,
Yeniden doğarken güneş odana.
Ne olur söyle bana;
Mümkün mü, çözebilmek seni ?
Hisleri donuk, mutsuz güzel.