Garipliğini saklar an ve an,
Kanmayın; değil biz gibi.
Geçer adeta bir nurdan,
üzerine düşen her ışık.
Berrak mı berrak bir sudan,
oluşmuş bir heykel gibi.
Yıllar yıkanıp düşmüş
saçına damla damla,
Yüzündeki her bir çizgi,
meleklerden iz gibi.
Gıdası mor mavi üç boncuk,
sanki duasını besler gibi.
Duası mı ayakta tutuyor onu
yoksa sırdan, kutsal davası mı.
Bilmez seccadede verdiği selam,
Evliya tarafından alınır her an.
Ya acemisidir, bilemez ölümün.
Yada yaşamak ödülüdür Gülümün.