Bir bir dökülsün sırlarım
Bilinsin yüzümün bu kadar güleç olmadığı

Tutunacak ne bir dalım
Ne dalında yaprağım ki
Ancak o zaman doyamam
Gözümün görmediği
Aklımın almadığı hayata

Bir dalgın oturuş
Bir çılgın koşmak geçsin içimden
Atlılar geçsin içimden
Yumuşak ve dokundukça kirlenen
Ve sertleşen yeleleri dağılsın

Bir gri toz, bir duman
Ansızın maviye dönsün bakışım
Uzaktan mavi
Mavi ve duru
Yaklaştıkça bardağımdaki su
Gönlümdeki ateş olsun azgın…

Doyumsuz bir nehre benzeyen hayat
Düzgün yontulmuş bir tat bırakır
Bittiği yere…

Erzurum – Kasım 2002