bakma sen öyle serkeş durduğuma
bu, hasrete olan öfkemin resmidir.
aşkın firavunlarına karşı
musaca direnmemin özgüsü.

aldırma sen
gümüş renkli sabahlara uyandığında
peygamberin sabrına tutun
bütün kuşkularından metanetle arın
ve bir avuç dua yolla bana
namert kimliklerin siluetindeki intiharını
o zaman göreceksin
ve o zaman anlayacaksın
saçlarımdaki akların özrünü

hele bir korkusu dinsin sözcüklerimin
hele yıldırımlar düşsün esaretime
toprağın kokusu sarsın düşlerimi
bak o vakit göreceksin
kalkıp sevdamı kuşanacağım
kalbine inşa ettiğin acılara
ecel olup yağacağım
ve söz olsun
seni hiçbir zaman birbaşına bırakmayacağım
küçüğüm!