Kalabalık arasında yürürken insan,
Aniden tökezleyip düşer de..
Utanmışlığın
Ve acının saçmalığında,
Gelip geçen,
Güler ya içinden dışından.
Sen düşersen, ben gülmem.

Yalan söz duyunca
Utanırım.
Yalanını fark ettiğimi,
Fark etmiştir belki söyleyen..
Sen, ne söylesen inanırım
Fark etmez.

Sana komik gelen
Başkasına gelmez ya..
Budala olduğunu düşünüp
Sırıtırlar sadece..

Sen anlat,
Ben katıla katıla gülerim..

Son sigaramı gözüme kestirmişken
Arsızın biri gelir de
Buruşmuş paketten
Alıp yakar ya o zıkkımı…
Dünyayı başına yıkasım gelir..
Bir tek sana kızmam..

Bencilliğimi gizlemek için
Cömert davransam da,
Kibirimi saklasam da tevazumla,
Herkes pek bir adam sansa da beni
Olgunluğum sendendir,
Kimse bilmez…

Rahatlığım, boşvermişliğim,
Fark etmezliğim,
Tanrıyı inkar edişim..
Rakıyı susuz içişim.
Kendimle dalga geçişim,

Hepsi sendendir.
Bir tek ben bilirim..

Benim anladığım dünyada,
Bir isteyenler var
Bir de hep verenler.

İstemeyi bilmem ki ben..