Benim sorularım bitmez.
Nereye gitsem çıkarıp
Çözmeye başlarım hepsini.
Defterime yazarım.
Arkadaşlara sorarım.
Uydurduğum kılıfı da yakışır…
Hesaplarım karışır aralarına.
Ama bazılarını atarım.
Bazıları vardır;
Çok pişkindirler,
Çözerim çözerim bitmez.
Bazıları da sanki ben onun
Düşmanıymışım gibi
Yankılanır durur kafamda.

Bazısı silinir her yazdıkça.
Ne sorun kalır ne gam.
Sonra yeni bir sayfa açılır
Yeni sorular gelir aklıma.
Her soru diğerini hatırlatır,
Çok geçmez birinden
Diğerine bakana kadar,
Çok farklı değildirler
Bir diğerinden,
Biraz uzun baksan sulanır
Gözler gibi.

Daha ikinci satırımda
Vazgeçer olduğum
Sorularımdır bunlar.
Diğerleri bana dost, arkadaş.
Ufka bakmaktan yorularak
Yazdığım sorular
Bana bakar, ben anlarım.

Hep ben sormam tabi ki.
Bana da sorulur bazen hesap.
Fazlasıyla yanıtlarım,
Üstü kalacak şekilde.
Ne korkacağım
İnce belli bir sorudan?
Ben düşünmesem sanki olacak mı?
Bazen her tabelada görür gibi olurum ama.
Önüme çıkar tek yönlü yollarda
Ve tek kişiye ayrılmış.

Dedim ya defterime yazarım.
Ama öyle boş boş değil.
En güzel anılarımın, hayallerimin
Ve de satırlarımın arasına.
Yazarım yazarım da
Onlar pek memnun olmaz
Bu duruma.
Somurtur bazıları;
Geçer kuytu, yanlış
Mısraların arkasına.
Bazıları dünden hazır.
Başımı ağrıtırlar sabaha kadar.
Sabah erkenden uyandırıp beni
Uzanırlar kapağı olmayan
Defterimin arasına.
Beni uğraştırmazlar, düşündürerek.

Duygusaldır hepsi.
Çabuk kırılırlar bana,
Hele hele yanlış cevaplarımda.
Artan zamanda bir ara veririm.
Cevaplar bekleyedursun.
Gerekli olduğum yerlerde olurum
Bu aralarda,
Çözümsüzlerin arasında.