Ne olur o yari sormayın bana,
Yüreğime ne yaralar açtı da gitti,
Dünyanın tüm dertlerini yıktı üstüme,
Ardına bile bakmadan kaçtı da gitti.

Bir yalancı gülüşüne çok çabuk kandım,
Sonsuza kadar benimle kalacak sandım,
Ben o vefasıza ah nasıl inandım,
Elimden bir kuş gibi uçtu da gitti.

Bir gün güldüm ise beş gün ağladım,
Dertli pınar misali her gün çağladım,
Benim sevgilim var diye gönül eğledim,
Kendi gibi bir vefasızı seçti de gitti.

Canım dedim dört elle sarıldım ona,
İlk görüşte ta gönülden vuruldum ona,
Aşkıma karşılık vermedi, kırıldım ona,
Rüzgar ekip fırtına biçti de gitti.

Yüreğimdeki hasretini dindiremedim bak,
Duvarımdaki resmini indiremedim bak,
Adresi yok bir selam gönderemedim bak,
Hoşçakal bile demeden geçti de gitti.

Ankara – 2004