Ne mevsimler çürüdü ardımda bıraktığım
Tutmadı hanemde yaşlı bir bahar.
Senden öncesi yokluğuna matemdi hayat
Ne yeşeren bir filiz ne de beliren suret
Ömrüm öyle ki bir damla yeşile hasret
Yeşermeyen toprağıma düştü kor ateş
Aşkın sunduğu sonsuzluğa büründü güneş.
Ardı arkası gelmez köksüz sarmaşık
Yere göğe bulandı senden bir ışık
Sanki yırtıldı mavi, aleve sardı can
En yüce sevgiden bile daha bi erkân
Başladı seninle sonsuz bir bahar
Bitmeyen bir aşka yelken açtığımız an.