elleri nasırlıydı
kirliydi beyaz pantolonu
kırmızı yamalıydı,
diz kapakları.
belli ki seçme lüksüne
sahip değildi.
çok ağlamış, yüreği yaralıydı
ağlamaktan kızarmış gözlerine,
sürme çekmiş gibiydi.
ben bu hayatı yaşamam,
deme şansına sahip değildi.
gençti kafası dikti,
bu kadar olumsuzluğun,
üstesinden gelebilirdi,
gururlu gözlerle bakıyordu
günlerce aç kalmasına rağmen,
tokmuş gibi duruyordu.
azimliydi, barışıktı talihiyle,
değiştirmeye kararlıydı kaderini.
karnını doyurdu,
yüzyılın aristokratları gibi
teşekkür etti.
şehir şehir iş aramaya koyuldu
hak etmiyordu çektiklerini,
daha iyisine lâyıktı.
alt tabakadan, bizden biriydi.
yolun başında, onsekizindeydi
sonra duydum ki!
trafik kazasına kurban gitti.

Nusaybin – 1999