Biraz sonbaharsın, biraz akşam.
Mavi gökler bize borçlu,
Tenha kıyılarda akşam seslerini.
Sen kızıla bakan mavi.
Ağlatan gecenin bozulan sessizliği.

Biraz sonbaharsın, biraz akşam.
Gün kararsız güneşi hatırlamakta.
Mavi ve kızıl arkanda,
Neden bu telaş hep siyaha.
Sen ilkbaharda kararsızdın.
Ama bu baharda saçların,
Sevdiğim güz kızıllığında.