İnsanların azlığından değildir, tekliğimin acısı,
senin azlığındandır.
ޞu az hayatımda
O kadar çoktun ki benim için.
Soluksuzluğumda soluk
Acımda tattın.
Yeminime özne,
Yalnızlığıma kalabalık.
Dualarım gibi kutsal,
Sırlarıma konuktun
Çıkmazlarımdaki tek yol,
Endişelerime huzurdun.
Uykusuz gecelerimin ninnisiydin sen
Uçurumlarımdan uzanan el, hep sendin.
Ama bu sefer tutmadın.
Giderken bıraktığın boşluğa düşüyorum.
Bu sefer yetişemedin
Galiba ölüyorum.