Güneş yine doğdu
Herşey dün gece gibi yalan oldu
Pişman olduğumu sanma
Bana yakışmaz asla

Gerektiği için yapıldı herşey
Bunun için, elveda denildi
Bunun için, terk edildi
Bunun için, severken, sevmiyorum denildi

Boşver duymak istemiyorum dedin
Bu da yetmezmiş gibi utanmadan
Seni hiç sevmedim dedin
Öyle olsun vefasız sevdiğim

Ben seni çok sevdim
Birkaç bardak rakı ile
Ben beni sana getirdim
Sen beni benden mahrum ettin

Tutmak istemiyorum artık elini
Görmek istemiyorum artık gözlerini
Duymak istemiyorum artık sesini
Artık hiç sevmiyorum seni

Uçurumlar koydun yollarıma
Ölüme yolladın beni, bile bile
Nehirler doldurdun gözlerime
Sen ağlattın beni, yine

Yemin ettim sana geri dönmem
Bu bedende seninle olmak istemem
Bir daha seni asla kabul etmem
Aldanma ağladığıma, bir daha sevemem

Kaç gecedir hayalimdesin
Gece gündüz sen nerelerdesin
Son bir kez olsun görmek istedim
Bu da yalan oldu, nerden bilirdim

Bu sana yazdığım son mısra
Gözlerimden akan son damla
Yalan hatıraların pişmanlığıyla
Elveda…

Londra – 15.05.2004