saklanbaç oynardık bu mahallede
oduncunun buckı makinesi vardı
korkarak saklanırdım dibine
aklımda yakalanma telaşı
koşardım elimden geldiğince
leyla teyze geldi aklıma şimdi
aldanırdım baktığı zaman gözlerime
radyoları vardı bir tane
açardı geceleri gündüzler çalardı

kış olurdu sokaklarımda
ıslak ve nemli buzul dağları
ziyan sefil koştuğum kaldırımlarda
gün bitmeden düşüm bıraktığım kan parçaları
ıssız kalırdı bazen sokak
ne zaman dolacağı belli olmadan

zaman geçerdi akşama dek
anlamadan kendimi sokakta buldum
mahvolmuş bir poşet içinde tiner
anlamadan bağımlı anlamadan suçlu oldum
ne zaman geçsem bizim sokaktan
lalet okurda geçerim
aklıma gelir hep o geceler
rüya deyip bir bardak su içerim