ertelenmiş her baharı bekler gözlerin

suskunun yazgısı değil bu
değmez parmak uçları avuçlara
kaderine çoktan terkedilmiş küller
acıyı grift saçaklarda işler
içimizi cızırdatan yaban gülleri ve
emirgan’dan öte aşklar kulesi
melodisi soğuk dudaklarda

öyküsünü susturamadığımız şehrin uğultusunu
mabedlerine dolaşan ölüler anlatır

ve yalın ayaklı kadınlar
genel-geçer kaideleri toplar
dosyalara sığmayan hikayeler, replikler
yazgısını gümüşi bir kadere kusan
ölüler diyarında
eflatun bedenleriyle aşkı dinleyen cüceler
her yeni masalda yenilerken kendilerini
döngülemini oluşturdukları içöykülemi
kara saplı hançerin düzleminde geoyit bir açıyla
sevgiyle sunar kucaklara