SIR PERDESİ

Başımıza geçirdiler tahtadan bir kafesi

Üstümde aklar, hak için vermeli son nefesi

Perdeler kapanır  adımız anılır bir gün

Korkma– bizimde resmimiz yakalara takılır bir gün

Hastalık değil bendeki ,yüküdür sefaletin

Her adımı “sır perdesi” özlediğim memleketin

Rüzgar gizlenircesine göz kırpar perde ucundan

Toprak bağrına basar ,dualar yükselir başucumdan

        Ve_ _ _ _ _son alev ,ateş sönmeli

        Sırlar perdeye kara desen işlemeli

        Ve_ _ _ _ _son fırtına ,yağmurlar dinmeli

        Sırlar beni perdelere sarıp dehlizlere gömmeli

                                # Halil DEMİROL #