Yedegimde hep bir şiir olmali
Korusun diye beni,
Sarsin
Solusun diye…

Yedegimde hep bir şiir olmali
Dilegimce degiştirebildigim
Degiştikçe beni de degiştiren
Yüregimle sindigim,
Kimsenin bilmedigi,
Acisina başka aci
Sevincine başka sevinç degmemiş,
Canim gibi
Yok etmek hakkini kendimde gizledigim
Ömrümce çilgin, gönlümce engin,
Yeni dogmuş bebeklerin sesiyle
Yankisi ufkuma dokunurcasina yakin
Solugumda kivilcim, dudaginda gül
Yaşamaya dügümlü,
Goncalar kadar körpe
Dalgalar kadar hirçin
Kavuşmamiz olanaksiz birine sakladigim,
Mahrem, bagişiksiz,
Mazlum bir şiir

Yedegimde hep bir şiir olmali;
Çirpindigim geceler
Yetişip yatiştiran
Esinlenip dindigim,
Duygusu sagilmamiş,
Üşüse soluverecek,
Pürüzsüz, bir başina incecik,
Gülüşü gülüşüme denk, andikça parildayan
Andikça parildadigim,
Kanmayan, kandirmayan;
Öfkesi kirlenmemiş,
Zehri gibi kendi hayatimin
Ayrilik yaralarini sarilir sanmiş,
Sürgün, ürkütülmüş,
Üzgün bir şiir.

Yedegimde hep bir şiir olmali
Yuvasinda ilk kez uçan serçe gibi telaşli,
ޞafakta kuzulamiş karaca gibi baygin,
Ulaşinca çilginliga kirilan dallarda ömrün
Yanarak uguldayan
Yanarak uguldadigim…

Yine daldim da kendi düşüme
Hasretin kanayişi bitermiş sandim…
Beni şiirler bagişlasin!