Alnımda biriken terlerin nedeni,
Yalnız sıcak değildir bilirim artık.
Terlesem de hissediyorum üşüdüğümü
Yürüdüğüm bu yolun yüzü çok asık.
Öpmek istesem de boyum yetmiyor
Süründüğüm yerlerden ayak izine.
Baktıkça önümdeki kimsesizlere
Müthiş bir gıpta doluyor gönlüme.
Onların Kimsesi’nde ben kimim, kim?
Belki de gelmiştir artık yürüme vaktim.
Kalk yürü artık ey donuk beden,
Çok ısındı her yerim acaba neden?
Boyum yetiyor artık ayak izine
Terletiyor göğsümü sıcacık sevgin.
Rabbimin yolunda bir tutsan elim
En acı şey gördüm ki derin hasretin
Ey güzel Dost ne olur bırakma elim,
Tuttuğum bu yol şimdi gülüyor yüzüm.
Görüyorum ısıttığını vefanla beni
O kurak beldeleri çok sevdirdiğini
Çorak topraklara tevhid ektiğini…
Güneşten değil asla, Sendendir terim
Rabbimin yolunda izini öperim
Sensin O’nun Habibi, Sensin Efendim.

Ankara – 2006