Gerçek aşk beklemek sevdiğini
bir gülücüğü ile mutlu olup,
bir göz yaşıyla ağlamak.
böyle sevdim ben seni
karşılıksız.
belki umut belki hayat dolu.
küçüklük hayallerimde
ve masumca
böyle sevdim ben seni
çocukça
rüyalarıma davet ettim
görmek umuduyla gözlerini
bekledim,
olmadı.
ama aşk beklemek değil mi
belki umut belki hayal dolu
mutlu günler için.
ahu gözlüm
böyle sevdim ben seni
ilkbahardaki çiçekler gibi,
onlar gibi genç,
bir kuğu gibi güzelsin.
şehirde dolaşıyorum
her gün, her sabah
Emirgan’a sahile iniyorum
deniz kıyısında,
esen rüzgarlarla bir martılar,
bir sen kulaklarımda.
kokun dolmuş ciğerlerime.
bir nefes çekiyorum,
sen kokuyor.
seni yaşıyorum ben.
bilmesen de sen,
hep benimlesin.
seni arıyor gözlerim
her gittiğim yerde.
ah diyorum keşke,
keşke o da olsa burada.
burada yanıbaşımda.
böyle seviyorum işte ben seni
mertçe.
korumak için kötülüklerden
belki kaderden,
belki kendimden .
yaşıyorum.
belki hayal dolu,
ama umutla bekliyorum.
İstanbul’u dolaşıyorum.
her parçasında hatıramda
ayrı bir sen.
Haydarpaşa’dayım oturmuşum.
insanlar etrafımda.
ağlayanımı
yoksa sarılanımı ne ararsan
acı acı ötüyor düdükler.
ayrılık habercisi hepsi.
bitanem,
ben seninle kavuşmayı bekliyorum.
kız kulesiyle galata
aşıklar benim gibi onlarda.
biliyorlar kavuşamayacaklarını
ancak
kim kabullenir ki ayrılığı
gülüm bilmez misin
ayrılık bize ölüm değil mi
böyle seviyorum ben seni
dürüstçe.
ayrılmayacakcasına bağlanmışım sana
aşkının verdiği cesaretle yaşıyorum.
ama ne çare
günler sensiz,
uzun,
boğucu.
senin için yaşıyorum.
okyanuslar gibi gözlerin.
baktıkça derinleşiyor.
alıp götürüyor beni derinlere,
saçlarının dalgaları.
böyle seviyorum ben seni
aynalar düşmanım.
bana yalnızlığımı gösteren aynalar,
yalnızlığımı.
aşkın uçsuz bucaksız bir yol gibi
kalbimde,
gittikçe uzuyor.
yanına çıkarıyor beni,
en tepeye.
seni görüyorum güneşte,
güneş gibi parlıyor yüzün.
böyle seviyorum ben seni,
delice, delice ve delice .
böyle seviyorum
hayat pınarım,
meleğim
hem hayal hem umut dolu.
sen benim tek özlemim.

İstanbul – 15.08.2006