Bir yârim olsa
Gözleri yeşilden yeşil
Gelse otursa soframa
İçsek şöyle karşılıklı
Her şeyden konuşsak
Siyasetten, şiirden, hayattan…
Her şeyden önce dostum olsa
Evcilik oyunlarına yer olmasa
Onu sevdiğimi söylemem gerekmese
Bilse söylemeden ben daha
Aldığım her nefesin
Onun yanında olabilmek için olduğunu
Hem de ölüm korkusundan değil
Hani o yalnız kalmasın diye…

Bir yârim olsa
Sesi neyden buğulu
Bir şarkımız olsa şöyle
Kimsenin bilmediği
Ve hiç de bizi anlatmasa
Sadece güzel olduğu için bizim olsa
Ve ben okkalı bir şiir yazsam
İçinde hiç o olmayan
Ama anlasa
Her mısrasında onu düşündüğümü…

Bir yârim olsa
Saçları siyahtan siyah
Hiç sevişmemiş olsak daha
İstemediğimiz için değil
Utandığımız için
Ya da kendisini bana anlatmaktan
Sevişmeye hiç sıra gelmese
Aynı yatakta yatarken bile
Onu dinlemeyi sevişmeye tercih etsem…

Bir yârim olsa
Kokusu misten mis
Havada onun parfümü yoksa eğer
Aldığım her nefes yavan kalsa
Gözlerim kapalıyken bile onu görebilsem
Hayalimde bir hikayeye dalsam
Orda bile buram buram o koksa dokunduğu her çiçek…

Bir yârim olsa
Yolları cennetten uzak
ޞöyle arada bir görüşsek
Her buluşmamızda
Yeni tanışıyormuş gibi heyecanlansak
Ayrıyken hiç aramasak birbirimizi
Sırf daha büyük kavuşmak uğruna.
Onsuz günleri özlesem şiir yazabilmek için
Ve yazdığım hiçbir şiir onu anlatmasa
Ama güzel olsa, şöyle şiir gibi güzel
Güzel olduğu için ona olsa…

Bir yârim olsa
Aşkımız ölümsüz olmasa
Birbirimiz için yaşamasak
Herkes kendi keyfini sürebilse
Hiçbir gülüşte burukluk olmasa
Ama 20 yıl sonra ben öldüğümde
En hisli o ağlasa
Ağlayışı bile güzel olsa
Herkes onu izlese
Gözyaşları güzel olduğu için bana olsa
Ve cenazemdeki herkes susup dese ki
“Sevmek böyledir işte…”