Aşkın ezgileri
gözbebeklerimizde dillendiğinde,
can sevginin dokunuşu oldu
kıpır kıpır yüreğimizde.
Ürkütülmüş bir ardıçkuşunun
aceleci kanat titremelerinde.

Buruk sevinçler bulaştırdığımız zaman,
Akdeniz mavisinden çalınmış,
bir avuç ak köpüktü ellerimizde.
Hüzünler, korkular katıp,
harmanlamıştık bir yerlerinde.
Tutamadık, tutunamadık,
parmaklarımızın arasından akıp gitti işte.

Silmiştik geri dönüşsüzce
ayrı yaşanmışlıkları.
Gözlerinin adı konmamış
yeşillerine boyamıştık
yaşamdan geri kalanları.

Aysarısından tenimize
damla damla seviler akıttık.
Lacivert gecelerin yaşamsız kuytularında,
ayrılıkların, bırakıp gidişlerin
hain pusular kurduklarını anlayamadık.

Yine de;

Her ışıltısına yakamozun
umutlarımızdan bir dilek yazdık.
Her bir yıldıza yarınlardan,
yaşanası bir gün asıp bıraktık.

Ayrıldık…