Araya bunca yıl ayrılık koyduktan sonra
Arada sırada bir selam salsan ne yazar
Azmış yaralarım kangren olduktan sonra
Lokman hekim olup yaramı sarsan ne yazar.

Ben aşktan söz ettikçe, sen güldün geçtin
Gönlümde yeşeren sevdalara hep değer biçtin,
Yanımda yer almadın daima yüksekten uçtun,
Bundan sonra kadir kıymet bilsen ne yazar.

Sevgi pınarlarım gürül gürül çağladı aktı,
Her sözün zehirli bir ok oldu gönlümü yıktı,
Dost bildiğim aynalar bile düşmanım çıktı,
Sen bana dost değil de düşman olsan ne yazar.

Ben Mecnun olmuştum sen Leyla olsaydın eğer,
Dünyanın tüm acıları bile o zaman çekmeye değer,
Aşklar, sevdalar koskoca bir yalanmış meğer,
Artık Leyla, ޞirin ya da Aslı olsan ne yazar.

Gönül verdim dünyayı dar ettin bana,
Kolay olan yaşamayı bile zor ettin bana,
Cennet-i alâda hurileri yar ettin bana,
Sen dünyanın en güzel kadını olsan ne yazar.

Hasta yattım, başucuma bir gün gelmedin,
Gelip de gönlümdeki yaraya ilaç olmadın,
Akıp giden gözyaşlarımı son kez silmedin
Öldüm artık mezarıma gelsen ne yazar.

Ankara – 18.02.2004