Ne soğuk geceler geçirdim
Dışarıda kar, fırtına
ޞimşekler çakardı gökyüzünde
Pencerenin önünde sabaha kadar
Ağladım yalnızlığıma
Sen bilemezsin sevgili
Geceleri korkutan sessizliği
Yalnızlığımı bilemezsin sen
Hergün biraz daha
Eriyip, bittiğimi hissedemezsin
Ellerin bana çok yakındı
Yüreğin bir o kadar uzak
Aynı güneş ısıtıyordu bizi
Aynı sokaklarda yürüyorduk
Geçtiğin sokakları iz belledi dizlerim
Bir mektup buldum bugün çekmecemde
Gidişinle yazmış olduğun
Aylar geçti biliyorum
Aynı o günkü gibi okudum satırları
Bir kış daha bitiverdi bak sensiz
Soğuk gecelerde
Nasıl dayandım bilinmez
Artık ölümsüz sevdanı yüreğime gömüp
Sensiz bir diyara doğru yol alıyorum
Engellerim çok biliyorum
Ama nefesin yok oralarda
Ellerin yok
Gözlerin aydınlatmasa da yüreğimi
Yüreğin yok sevgili…
İşte bu yüzden gidiyorum
Aslında gitmiyorum ben
Sanırım sen ve sen’li anılardan kaçıyorum