Dilim dilim
Kırk dilime
Böldün kalbimi

Herbirine
Sevda diktin
Ki büyüdü çınar gibi

Çiçeklendi, meyve verdi
Mazisine gölge saldı
Ve hâlde durdu
Derin düşünmeye daldı

Gövdesinde Sırça Saray
Kırk odaya kırkta kilit
Gaip sesler gelir ordan

“Gönlümüzde yer yok yese
Çimkem kadar kaygı, tasa
Demir çarık, demir asa
Takıp birgün geleceğiz.”

Bu aşk ile kıldım dua
Açıldı kapılar bir bir
Çiçeği burnunda kızla
Tolgası başında bir Bey
Ölümsüz eğilmeyen ser
Sevgilim bu odada
Ben sevdalı er