Bana yalansız gel’ diyemem sana,
Pazarlığa sığmaz sevda dediğin,
Yalanlarla gelir bahar cihana,
Doğada var mı ki vefa dediğin?

Açılan her çiçek yalan bir renktir,
Er-geç yaprak yaprak dökülecektir,
Düş gibi görülüp geçilecektir,
Ne kadar sürer ki rüya dediğin?

ޞu doğan güne bak sabahla gelen,
Gözünü-gönlünü aydınlık eden,
Yine o değil mi akşamla giden?
Günü uzatır mı çaba dediğin?

Varsın solup gitsin ışıklar renkler,
Sürdüğünce sürsün, o bize yeter,
Kimi kez bir yalan bin ömre değer,
Sanki pek gerçek mi dünya dediğin?

‘Bana yalansız gel’ diyemem sana,
Desem kâr eder mi bilemem sana,
Ben de pek kesin söz veremem sana,
Lâfla sürülür mü sefa dediğin?

İstanbul – 1996
Kaynak: Sabun Köpüklerinin Tanrısı