Islak sokaklarını seviyorum bu şehrin,
Ve de ıssızlığını gecenin,
Geceler de bir başka burada,
Daha bir sessiz ve daha bir ıslak.
Yalnızlığın bestesini yapıyorum her gece,
Sessiz ve ıslak notalardan.
Her gece söylüyorum bu şarkıyı,
Bomboş sokaklara.
Evet sessiz bir sokaktan
Ve ıslak notalardan bakıyorum,
Anlayamadığım bu hayata.
Sessiz ve ıslak,
Yalnızlık ve gözyaşı yani,
Yoksa ne sokaklar sessiz,
Ne de notalar ıslak,
Bir hüzünlü keman sesi,
Sürekli kulaklarımda.
Bir taraftan da yağmurun,
Pencereme vuran sesi.
İşte size yalnızlığın melodisi.
Keman, yağmur, sessiz ve ıslak,
Enstrumanları bu öksüz melodinin.
Kahve de içmiyorum artık,
Fallarım bile ağlıyor halime.
Yüreğim kabarıkmış öyle diyorlar.
Üç vakte kadar yine hüzün,
Üç vakte kadar yine yalnızlık,
Fincandan payıma düşen.
Evet sessiz ve ıslak bir hayat,
Yalnızlık ve gözyaşı yani,
Benim kısaca hayat hikayem.
Sessiz ve ıslak…