Vakit geldi…
Son yolcu da bindi trene
Son siren de okşadı havayı
Sessiz adam son kez fısıldadı
Benden arta kalan bu mu olmalıydı

Ve kalemini bandırdı kanına
Damarlarında gezen kadına yakardı
Bir ömrü sana sattım
Senden bana ne kaldı

Ağladı sessiz adam
Ama kimse duymadı
Avuçlarına bakındı
Avuçlarında kan vardı

Gardaydı…
Elinde suçlu bir silah
Polislerden saklandı
Uzaklardan gür bir ses
Son yolcu diye bağırdı

Ve vakit geldi
Son yolcu da bindi trene
Son siren de okşadı havayı
Sessiz adam son kez fısıldadı
Benden arta kalan bu mu olmalıydı.

Yozgat – 02.08.2007