ޞimdi, tüm kuytularımda;
Sensizlik var.
Gözyaşım ahşap bir sandal
Çırpınıp duruyor karanlıklarda.
Yelkovanı sensin akrepli gecelerin,
Yakamozlu sahillerin vurgunu,
Kalemin yazmadığı sırsın sen…

ޞimdi, ellerimde;
Sensizce bir yalnızlık,
İçsiz dışsız bir çekince var.
Yüreğim camdan bir kale,
‘Çıt’ desen kırılacağım,
Ama eğer susarsan;
Gözyaşım ahşap bir sandal..
Tenhalığı sensin ıslak kaldırımların,
Meydeki sarhoşluk,
Dilenmeyen bir duasın sen…

ޞimdi, dilimde;
Sensiz türküler var
Bestesi sensiz, güftesi sensiz…
ޞiirler birer dağınık gazel,
Gayr-ı resmi bir bakış sanki
Aynada görünen,
Gayr-ı mesul bir suret
Omuzlarımda asılı duran.
Sensin aşklardaki muamma,
Sevişmelerdeki ihanet,
Her gece yarısı yanı başımdaki
Faili meçhul bir intiharsın sen…